Het, het geweldige..

Gewoon beginnen met schrijven over toekomst en over heden. Het heden is mooi, maar dan is er het leven. Gewoon je erin begeven.

Alles komt tot bloei, de lente komt, nadat de winter amper is geweest. Geen kou, maar wel het donker. De lucht die op ons viel en soms nog steeds op ons valt. Maar het is bijna voorbij. De zon komt op na regenschijn.

Gedachten flitsen, angsten en beven. Gedachten in mijn hoofd komen haast tot leven. Realiteit is weggegeven. Tot ik niet meer kan. In trance?

In het donker zal ik mijn makers ontmoeten. Tot het licht weer schijnt. Oma dichtbij, wie ik zo mis. Ik ruik haar aanwezigheid. Geuren van linnen en ouderdom. Pracht en prachtig. Waar was je? Waar ben je? Vertel me over de hemel die je verdient. Vertel me over de euforie en het verdriet. Neem me mee naar acceptatie. Bedankt. Bedankt voor alles!

Verdrinken in gevoelens. Gevoelens die ik niet benoemen kan. Geen euforie, geen grootste pijn of verdriet, geen woede, nee, onnoembaar.

Gewoon beginnen met schrijven. Een eigen stijl en een eigen reis. Reizen, geweldig, vliegen. Letterlijk en figuurlijk vliegen.

Spanning bouwt op, maar ik geniet. Spanning in mijn hoofd en in mijn lijf. Rillingen, warm en koud zweet. Maar ik ga het doen. Het. Het is geweldig.