Hoofdpijn. Stralend in mijn hoofd zijn. Groeipijntjes. Zo verfijnd. Zo delicaat. Zo mooi. Ik mag er zijn. Schoonheid. Tegen wie praat deze tekst? Tegen wie heb jij het?

Maar morgen is weer anders. Dus vandaag genieten we. Want morgen geloof ik weer anders. In een ander.

Vliegjes vliegen met mij mee. In de sneeuwstorm die werkelijk nooit kwam, in de werkelijkheid. Het klinkt allemaal vies, maar het is mooi. Een eeuwigheid aan liefde. Gegeven, gekregen.

Violen spelen een spel. Een spelletje van klanken die mij meevoeren naar zee en lucht. Land en de ultieme droomvlucht. Muziek.

Ik strijk met de eer van mezelf. Ik bestrijk de violen van mijn hart. Mijn leven is kleurrijk, niet zwart.

Zie het dan!

Bevecht haar niet, vind haar niet, maar vergeef haar. Met een zachte hand. Vergeef haar met alles wat je hebt. Ze kon er niets aan doen.

Zelftherapie. Zelfstandigheid. Zelfvertrouwen. Het is oké. Het is veel meer dan oké. Het grootste cadeau dat ik ooit kreeg. Een levenslessenpakket. Een hart.

Lichtpuntjes op mijn vingertoppen. Reikend naar wat ik allemaal kan. Reikend naar wat mogelijk is. Onvoorstelbaar. Onverslaanbaar.

Maar dat is allemaal tijdelijk. Tijdelijk zoals het leven. Filosoferend over het leven.  Om nooit thuis te komen. Thuis te zijn of thuis te voelen.

Lichtpuntjes vinden elkaar en worden een lichtbundel. Een bundel van kracht. De verhaalverteller heeft geen macht, maar lacht. Gelachen om het onmogelijke, wat daadwerkelijk wel mogelijk is. Wenselijk. Zo wenselijk.

Met pen en papier, of eventueel een potlood beschreven. ''Jij bent zo mooi'' Ookal heb ik geen idee waar het over gaat. Alles is mooi. Alles is liefde, kracht en leven. Het is gebeurt. Ongenegenheid bestaat niet.

Gewoon beginnen met schrijven over toekomst en over heden. Het heden is mooi, maar dan is er het leven. Gewoon je erin begeven.

Alles komt tot bloei, de lente komt, nadat de winter amper is geweest. Geen kou, maar wel het donker. De lucht die op ons viel en soms nog steeds op ons valt. Maar het is bijna voorbij. De zon komt op na regenschijn.

Gedachten flitsen, angsten en beven. Gedachten in mijn hoofd komen haast tot leven. Realiteit is weggegeven. Tot ik niet meer kan. In trance?

In het donker zal ik mijn makers ontmoeten. Tot het licht weer schijnt. Oma dichtbij, wie ik zo mis. Ik ruik haar aanwezigheid. Geuren van linnen en ouderdom. Pracht en prachtig. Waar was je? Waar ben je? Vertel me over de hemel die je verdient. Vertel me over de euforie en het verdriet. Neem me mee naar acceptatie. Bedankt. Bedankt voor alles!

Verdrinken in gevoelens. Gevoelens die ik niet benoemen kan. Geen euforie, geen grootste pijn of verdriet, geen woede, nee, onnoembaar.

Gewoon beginnen met schrijven. Een eigen stijl en een eigen reis. Reizen, geweldig, vliegen. Letterlijk en figuurlijk vliegen.

Spanning bouwt op, maar ik geniet. Spanning in mijn hoofd en in mijn lijf. Rillingen, warm en koud zweet. Maar ik ga het doen. Het. Het is geweldig.

In trance geweest van de liefde. Nu sta ik hier te nieten. Nietsnutten. Te wachten op de 'kracht' van verliezen. Terwijl ik veel beter kan, veel meer kan. ''C'est la vie.''. Ja, zo is het leven. In gevecht met jezelf tot ergens op het einde. In gevecht met de maatschappij die steeds veranderd in een monster.

In trance van de realiteit. Nu zit ik hier te schrijven, over het oneindige en over de eeuwigheid in mijn hoofd. Alles gebeurt in mijn hoofd. Buiten gebeurt er niets. Nietsnutten.

Muziek speelt weer eens door. Door mijn gedachten heen en ik probeer het weer. Positief te zijn. Positief te uiten. ''I am strong. I am not weak.''. ''Maybe something's wrong with me.''.

Laat me slapen op een wolk, ver weg van iedereen van het heden en dichtbij de mensen uit het verleden. Laat mij ze weerzien, want ik mis ze.

In trance van verlies en pijn. Nu snijd het in mijn lijf. Maar werkelijkheid. In de werkelijkheid is alles goed zo. ''Oh, c'est la vie'' Op zoek naar balans en naar vrede. Vrede met mezelf en vrede met het leven. Maar zo is het leven?

Tik tok hop. Daar gaan we weer. Het spel begint, muziek gaat te keer. Bonst met mijn hart gelijk. Waar ik mijn rust vind. Terwijl ik zonder eer strijk met de vrede van zwart. Wolken blazen mij om, soms, maar ik ben er nog. Ik ben vrij.

In trance steeds verder weg in het diepe en hoge te gelijk. Vliegend en zwevend. Doe er een drankje bij en ik ben hoger dan iedereen. Alsof niks is gebeurt. Kracht. Energie. Ik ben vrij. Ookal komt er nog een hele brij pijn bij. ''C'est la vie''